خۆی لانه‌م له‌لا نییه. هه‌ر كه ته‌له‌فۆنیشی بۆ ئه‌كه‌م دایمه مه‌شغوڵه. ئه‌مجاره‌یش هاته‌وه ئه‌وه‌نه‌ی له‌گه‌ڵ ئێمه بوو دوو ئه‌وه‌نده ته‌له‌فۆنی ئه‌كرد یان بۆی ئه‌كرا. هه‌ستێك پێمئه‌ڵێ كچه‌كه‌م خه‌ریكی دڵدارییه. مه‌سه‌له هه‌ر ته‌له‌فۆنه‌كان نییه. مه‌سه‌له شێوه‌ی نیگاكانی، هه‌ڵسوكه‌وتی. هه‌ندێك جار دره‌وشانه‌وه‌ی ده‌موچاو و هه‌ندێ جاریش په‌رده‌ی خه‌می ناو چاوه‌كانی. ئه‌و بۆی باس نه‌كردم و منیش هیچم لێنه‌پرسی. ڕاستیه‌كه‌ی زۆر شیرینه كه ئه‌یه‌وێ بیشارێته‌وه. جاران هه‌ر كاتێ ته‌له‌فۆنی بۆ ئه‌كرا وه‌ڵامی ئه‌دایه‌وه و ته‌واو. ئێستا پاش هه‌ر زه‌نگێك یه‌كسه‌ر ڕائه‌په‌ڕێ و پاش قسه‌كردن، بێئه‌وه‌ی لێی بپرسم بۆم باس ئه‌كات كه فڵان و فستان بووه.
لانه جارێ زۆر زۆر گه‌نجه، نیگه‌رانیم. ئه‌ترسم له دڵشكان. نازانم بۆ باسی دڵشكان ئه‌كه‌م. وه‌كو ووتم ئه‌و زۆر زۆر گه‌نجه و له‌وانه‌یه یه‌كه‌م ئه‌زمون و دوا ئه‌زموونی نه‌بێ. له‌وانه‌یه دڵیش بشكێنێت و دڵی بشكێت. له‌وانه‌یه‌شه ئه‌م عه‌شقه تازه‌یه‌ی درێژ خایه‌ن بێت. كێ چوزانێت؟!