دیلان دێته‌وه وهاوڕێكه‌ی له‌گه‌ڵ خۆی دێنێت. دایه شیرمان هه‌یه؟ ئا كوڕم. به هاوڕێكه‌ی ئه‌ڵێ وه‌ره شیر بخۆین، به گه‌رمی!. هاوڕێكه‌ی ناوچاوی تێكده‌نێی و لچ ولێوی خواروخێچ ئه‌كاته‌وه و ئه‌ڵێ: یــــــــــــه‌ع، شیر كه‌ی خۆشه به گه‌رمی!. كوڕم زۆری لێ مه‌كه ڕه‌نگه پێیخۆش نه‌بێت. دیلانیش هات و ووتی وه‌ڵا زۆری لێ ئه‌كه‌م هه‌ر ئه‌بێ بیخوا. ئاخر بۆ؟ زۆر به دڵنیاییه‌وه ووتی: چونكه‌ ئه‌ویش زۆری له من كرد شله‌ زه‌رده‌كه بخۆم له ماڵی خۆیان.

خۆ هه‌ر كڵاوه‌كه له‌سه‌ری دیلان كرا، هاوڕێكه‌ی زۆر شیره‌ كۆڵاوه‌كه‌ی پێخۆش بوو، ووتی به دایكموباوكم ئه‌ڵێم ئه‌وانیش تاقی كه‌نه‌وه. به‌زه‌ییشم به خۆمدا هاتمه‌وه ئه‌و كاته‌ی مه‌جبور كرام شله زه‌رده‌كه‌ی نازانم ناوی چییه، بخۆم.