كچم هه‌روا نامێنی، پیری هه‌یه، ته‌نیایی هه‌یه، نه‌خۆشی و ناخۆشی هه‌یه، بێكه‌سی هه‌یه. خۆ هه‌میشه ئاوها چوارپه‌ل ئه‌ستوور و له‌ش ساغ و گه‌نج نامێنیته‌وه. شوو بكه باشه.
كچه‌كه دڵی نه‌هات پێی بڵێ ئه‌ی دایه گیان خۆ تۆ ئێستا پیری، ته‌نیای، نه‌خۆشی و كاتی خۆی شوویه‌كت كرد و به هه‌موو توانایه‌كته‌وه له خزمه‌تیدا بووی. ئه‌ی ئێستا كه زۆرت پێویسته، ئه‌و مێرده له كوێیه؟ ئه‌وه نییه ئه‌و هه‌موو هێز و توانای تۆ بڕی و خۆی پێ گه‌نج كرده‌وه.
دڵی نه‌هات، هیچی نه‌ووت و هه‌ر به زمانی دایكی ووتی: دایه‌ گیان، ئه‌ویش قیسمه‌ت و نسیبه. كه‌ی هات، دێت.