Wednesday, November 24, 2004
زیله عه‌سکه‌رییه‌کان به ڕیز ئه‌ڕۆن و له ژماره نایه‌ن. پڕن له سه‌رباز. پۆلیس و مخابه‌رات ڕێگه‌که‌یان گرتووه و پاسه‌که‌ی ئێمه‌یش ڕائه‌گرن. پیاوێکی که‌ته سه‌ر ئه‌که‌وێ. داوای ناسنامه ئه‌کات. من له پشته‌وه‌ی پاسه‌که دانیشتووم و خه‌ریکم به قه‌د چنگێکم لێ دێت. هه‌وڵئه‌ده‌م ته‌ماشای نه‌که‌م. هه‌وڵئه‌ده‌م له په‌نجه‌ره‌ی پاسه‌که‌وه شتێک ببینم که سه‌رنجم له سه‌ر سه‌ربازه که‌ته‌که لابات و ترس و دڵه‌ڕاوکێکه‌م بشارێته‌وه. ده‌ره‌وه‌یش له سه‌رباز و جاش و چه‌کدار جمه‌ی دێت. پاس و ته‌کسی و سه‌یاره‌ی تر هه‌مووی وه‌ستاون. ده‌نگی قیژه و قیڕه‌ی سه‌ربازه‌کان دێت. هه‌ر گه‌نجه و له سه‌یاره‌کان دائه‌به‌زێنرێن، به‌ر شه‌ق ئه‌درێن، که‌له‌پچه ئه‌کرێن و ئه‌خرێنه ناو سه‌یاره‌ی سه‌وزی تێلداره‌وه. ته‌ماشای ده‌ره‌وه کردنیش هیچ یارمه‌تییه‌کم نادا. ترسیش ده‌ستی خستۆته بینه‌قاقام و ها ئێستا ها ساتێکی تر، هه‌موو ڕازه‌کانم ده‌رئه‌که‌ون. منیش به قژ ئه‌به‌ن و که منیان برد هه‌موو نامه‌کان و وێنه‌کان و ناوه‌کانیش ئه‌ڕوا... هه‌موو خه‌وه‌کانیش ئه‌بنه مۆته‌که... خه‌ریکم بقیژێنم، خه‌ریکم ڕازی خۆم ئه‌درکێنم که...
که مناڵه‌که‌ی هه‌ناوم ئه‌بزوێ. ده‌ستێک به سکمدا دێنم و هێمن ئه‌بمه‌وه. ئه‌و کات نه ئاپۆڕه‌ی جاش و چه‌کدار و نه ده‌نگی ناخۆشی سه‌ربازه که‌ته‌که و نه ترسی هاوسه‌فه‌ره‌کانم کارم لێناکه‌ن. هه‌ست ئه‌که‌م به ته‌نیا و ئازایانه ژیانێکم له ناو خۆمدا پاراستووه.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
که مناڵه‌که‌ی هه‌ناوم ئه‌بزوێ. ده‌ستێک به سکمدا دێنم و هێمن ئه‌بمه‌وه. ئه‌و کات نه ئاپۆڕه‌ی جاش و چه‌کدار و نه ده‌نگی ناخۆشی سه‌ربازه که‌ته‌که و نه ترسی هاوسه‌فه‌ره‌کانم کارم لێناکه‌ن. هه‌ست ئه‌که‌م به ته‌نیا و ئازایانه ژیانێکم له ناو خۆمدا پاراستووه.